Gloeiende telefoon en rode kattenoren.

Zo heb je niet genoeg werk en zoek je je suf naar wat anders…. En zo kun je binnen enkele dagen vijf banen krijgen!
Zo is het mij de afgelopen week gegaan. Ik zit nog met verbazing na de nagloeiende telefoon te kijken.

Maandag heb ik kunnen kiezen uit twee superleuke banen. En dat was slechts het begin van de luxe; we leven nu op donderdag en ik had maarliefst vijf banen kunnen hebben!
Vreemd hoor om tegen werkgevers te zeggen dat ik iets anders gevonden heb. Gisteren reageerde iemand zo teleurgesteld dat ik me een ware rotzak voelde.

Tot en met 8 april werk ik nog als verpleegkundige in de geriatrie. Daarna begin ik op 23 april bij de ANWB, steunpunt Lyon!
Daar ga ik in de meivakantie vervangende auto’s regelen voor mensen die diep gestrand zijn. Vervolgens krijg ik een opleiding (betaald) van drie weken, waarna ik alle taken kan doen.

Tot het eind van mijn verblijf in Frankrijk zit ik dus gebakken. Ik moet er nog erg aan wennen dat het werk zoeken er nu op zit. Steeds als ik werk weiger dan voelt het alsof ik iets heel stoms doe en ik heb ook nog erg de neiging om maar steeds brieven te schrijven.

Morgen krijgen we twee langverwachte logees: Peter en Johan. En uitgerekend dit weekend werk ik. Dus tot ik gewend ben aan het idee van aankomende ‘financiële weelde’ heb ik nog genoeg te doen. Het gevoel dat er iets niet klopt slijt wel.

Tora’s oren ‘slijten’ trouwens ook. Ze is ‘kalende’ en rood op haar oren. Volgens de dierenarts komt dat door een allergie. Hij dacht aan het vloerreinigingsmiddel dat we gebruiken om onze ouderwetse terracotta vloertegeltjes mee te schrobben. Als dat aan haar pootjes zit en ze gaat ermee langs haar oren dan zorgt dat voor jeuk. Tora zegt zelf dat het haar kattenbakvulling is. We zullen zien wie er gelijk krijgt.

Ook had Tora een ontstoken oog. In Nederland zou ze daar slechts een pilletje voor krijgen. Hier heeft ze een heel behandelschema gekregen met vier middelen. Vier keer per dag is Tora de Sjaak. Typisch Frans die overdosering. Dat moeten we dan tien dagen zien vol te houden met z’n drietjes. Moeilijk; want de ontsteking is na twee dagen al bijna weg. Ik denk dat we het na nog een paar dagen maar op het pilletje houden.

Ik heb trouwens veel reacties gehad op mijn vorige stukje. Ik vind het hartstikke leuk dat jullie ons allemaal blijven volgen.

Tot de volgende keer,
Marjolaine
toi si jolie
Marjolaine, le printemps fleurit
Marjolaine, lalalalala.