Nederlanders zijn fietsers

Gisteren heb ik mazzel gehad. Ik had mijn superstoere mountainbike voor de universiteit gezet, met een kabelslot aan een paaltje. Ik kom een uur of 2 later uit de les en ik zie geen fiets meer staan, maar er ligt wel een stukje afgeknipt slot. Oh echt geweldig hoor die truttige kabelslotjes die je van de fietsenhandelaar krijgt, ik had altijd al mn twijfels over de doorknipbaarheid ervan, maar dit sloeg alles. Ik had bij het verhuizen gedacht dat ik mijn grote dertigkilozware kettingslot uit amsterdam had meegenomen, maar dat was niet zo. Ik dacht dat het wel zou gaan om mijn fiets overdag met die kabel vast te zetten.
Afin,
Ik wilde toen naar het bureau gaan om aangifte te doen, tot ik dacht dat ik ook wel even rond kon gaan kijken, want er zat nog een klein Axa-wielslotje aan mn acterwiel, die ik niet op de grond zag liggen. Als je dan logisch nadenkt kom je toch tot de conclusie dat iemand die met een slijptol open zou moeten maken, wat je niet op straat doet, maar vooral: mijn fiets moet nog in de buurt zijn!! En jawel hoor, ik kijk naar beneden langs de kade (de universiteit is langs een rivier gelegen), en daar staat een blonde vrouw, en twee noord afrikaans uitziende mannen, met een mooie MTB die wel heel veel op de mijne lijkt.
Ik dacht eerst dat ik er op af zou gaan stormen om ze te tackelen en verrot te slaan en te schoppen op alle manieren die niet ethisch verantwoord of diervriendelijk zijn en langdurig blijvend letsel opleveren, maar in plaats van de stoere ridder uit te gaan hangen, dacht ik dat ik beter eerst de politie kon bellen. Het stikt hier echt van de politiewagens dus ik hoopte dat er een om de hoek zou staan. Nummer gevraagd aan een voorbijganger, dat bleek 17 te zijn. Onthouden he lezers!!
Toen ik aan het bellen was zag ik dat die twee gastarbeiders (of waren hun ouders gastarbeiders? deze leken niet echt op hardwerkende mensen moet ik zeggen, die jatten geen fietsen) weg liepen en die blonde kamerolifant (I mean, she was like, yo' momma 'so fat, when I'm sleeping with her and I'm on top, I roll over three times and I'm still on top of her!) bij mijn lieve mooie fietsje achterlieten.
Mooi was dat, hoefde ik ook niet meer de koene ridder uit te hangen en een perforatie te riskeren of een aanklacht wegens mishandeling. Ook hoefde ik niet meer bang te zijn dat iemand nog met mn fiets ervandoor ging want dat kamerolifantje had al moeite genoeg met haar eigen achterwerk te transporteren en al staande in evenwicht te blijven zonder om te rollen.
Wat heerlijk, dit sarcastische geouwehoer over de kidnappers van je fiets. Wat was ik eigenlijk kwaad op die mensen. Dat je een rot jeugd hebt gehad, oké, dat je gediscrimineerd wordt, oké, dat niemand je wil neuken behalve die twee lelijke fietsendieven, oké. Maar waarom moeten ze dan aan mijn fiets komen? Wat heeft verdorie mijn fiets te maken met hun zielige mislukte leven? Ik heb daar een zomer hard voor gewerkt toen ik 14 of 15 was! Ik snap best dat ik een keer afscheid moet nemen van mn lieve fietsje, want hij slijt natuurlijk ook, hij kan ook platgereden worden, gejat worden, god weet wat ermee kan gebeuren. Maar ik laat hem echt niet zomaar jatten als ik er iets aan kan doen.
Ik zal niet langer treuzelen met de ontknoping.
Ik pakte mijn Smith&Wesson mod 59 met extra groot cilindermagazijn en mijn speciaal voor deze gelegenheid uitgeslepen kogels, met een kruisje erop uiteraard, en .. oh ik draaf weer door zeker...
Nee in het echt, zwaaide ik vriendelijk naar het Olifantje, liep erop af, sprong en gleed van de kade af tot ik op lager wal geraakte, gelijkvloers met Dombonella, en vroeg of ze geen sleutel nodig had, want er zat nog altijd een slot om het wiel.

< "Mais non mais non je sais pas c'est pas mon vélo".
Voor Nederlanders: "Nee nee weet ik veel, t is niet mijn fiets, ik heb m van een paar mensen gekregen".

>"Oh dat is dan toevallig dan want dit sleuteltje past er precies in"
*klik*

Ik loop weg met mn fiets, een paar wegwerkers staan wat gek te kijken, ze hadden dus waarschijnlijk gezien dat onze vriendelijke gastwerkelozen die fiets erheen hadden gesleept en aan het slot hadden zitten prullen. Of keken ze naar dat Gedrochtje? Je weet t nooit met die mannen.
Het rare vind ik dat er dus twee van die lelijkerds en een olifantje met mijn fiets kunnen gaan slepen, over een afstand van zeker 60 meter, langs een groep hardwerkende straatwerkers, maar dat het enige wat er van hun kant komt, wat scheve blikken zijn. Als je met een groep stoere binken bent die allemaal formaatje PietervandeLinden FrankSnijders en BartMoerkens (hehe no offense ) zijn, dan ga je toch even vragen aan die figuren of dat wel hun fiets is, retorisch dan, om dan vervolgens de fiets af te pakken, en apart te houden tot je iemand ziet zoeken die wel een passende sleutel heeft?
Nou ja, alle andere mensen die daar overdag nog voorbij komen lopen en een mobiel hebben, ze hoeven van mij niet die peuters in elkaar te slaan, maar in ieder geval even 17 bellen en zeggen dat ze een slot open breken.
Ach ja, als er iets gebeurt met jouw spullen, moet je er altijd nog zelf achteraan natuurlijk. Je kan niet verwachten dat iemand zn beltegoed of o zo drukke langs-de-rivier-slenter-rooster aanpast om nota bene de woute te bellen, niet dan? T leven is al duur genoeg.

Ohja, ik dwaal weer af. Het is nog niet helemaal voorbij. Eenmaal in het bezit van mijn fiets, wist ik even niet wat te doen. Ik zag een jongen weer voorbij komen, die al had begrepen dat mn fiets weg was. Hij zei me dat ik echt dat meisje achterna moest gaan. Ze liep een eindje verderop bijna de hoek om, maar ik liet haar daar lopen want ik wist dat er daar een heel groot plein is waar je je niet kan verstoppen. Zeker met zo een Bourgondische derrière, is dat plein nog lang niet gevuld, noch overgestoken. Of vorm ik hier een ontspoorde zin?
Ik fietste er rustig achteraan zodat ze me niet zag, en ik zag dat ze naar de tram liep. Damn, dacht ik, als ze daarin stapt is het echt galère (dat zeggen de Fransen altijd, als iets echt fucked up is), ik verloor haar daar even uit het oog, maar zag haar niet de tram in stappen. Ze moest er dus nog staan te wachten en denken dat ik zo dom was om dan al op te geven. Ze heeft daar denk ik wel staan bellen met de twee Knippende Koekebakkers, plan A mislukt, vluchtroute X in werking. Ja met die derrière is geen enkele vluchtroute van toepassing, behalve dan verdwijnen in de enorme metrobuizen. Daar liep ze vervolgens dus heen. Ze moest daarvoor wel een hele lange straat door, die je met zo een bips in 10 minuten nog niet uitgelopen bent. Bonuspunten voor Edwin en de politie. Zij belden me namelijk terug om te vragen waar ik ongeveer was, voorbij de Citroen-garage, rue de Marseille, ah oui on arrive bientot.
Ik wist niet wat ik ervan moest verwachten, aangezien alles met de Franse slag gaat hier, was ik bang dat ik me niet kon wreken op ten minste één van de Pikkende Ploerten. Ik volgde haar nog steeds door die lange, lange straat, die voor haar echt een hele, hele, lange, lange, warme, ellendige straat moest zijn, mocht ze weten dat ze getracked werd. Ik kon geen druppelspoor zien om te volgen, dus ze zal vast gedacht hebben dat ze goed weg was gekomen.
Toen gebeurde het:
"Vous etes le monsieur qui a appelé la police??" klonk het achter me. Ik schrok me de tering, die kerel die het zei zag er echt uit als een stuk tuig, ware het niet dat ie een feloranje politiebandje omhad. DAAR IS DE CAVALERIE!!
"Oui oui c' est la fille là aux cheveux blonds et avec le pull noir!!" stamelde ik overdonderd, ik dacht in de eerste instantie namelijk dat ze haar vriendjes had opgebeld dat ik haar achtervolgde, maar gelukkig zullen ze wel geen frans hebben gesproken, als ze uberhaupt al doorhad dat ik van een ontzette jongeman getransformeerd was in James Vos 007. Had ik toch maar een pistool bij me gehad denk ik nu... was cool geweest...

Een onopvallende lelijk groene Toyota grandpa-style racete langs me heen, 3 agenten renden langs achteren op die vrouw af (die nog niks in de gaten scheen te hebben), en ook langs de andere kant kwamen er twee in uniform rustig aanlopen die haar plots vastgrepen, toen de auto de stoep opbeukte, er sprong echt een draak van een lange behaarde achterbuurt-kerel uit, en de drie achteropkomende agenten grepen haar ook vast. Een van de achteroprennende agenten had een shotgun, opgevouwd tot wapenstok, heel indrukwekkend. Ik zou de hele straat onder hebben gescheten als er ineens 6 man met pistolen en wapenstokken om je heen staan en je vasthebben, buiten het feit dat iemand je plots bijna omverrijd op de stoep, over de trambaan heen. Dan heb je echt geen grote bek meer, hoe bijdehand je ook bent.
(By the way, het is hier fantàsties! 30 graden en heldere hemel, brandende zon! Beeld je eens in hoe ze zich een hoedje moet zijn geschrokken op deze zonnige, doch vruchteloze dag.)
Ze wist natuurlijk van niks toen de agenten haar ondervroegen, ze wilde niet zeggen hoe ze heette, en ze had natuurlijk geen identificatie bij, ze kwam net van haar oma af ofzo, blabla. Ik kan jullie lezers één tip geven: als de Franse politie je aanhoudt, en je doet net of je je naam en identificatie kwijt bent, heb je een probleem zo groot als Wouter zn bed. En dat is een heel groot bed, als je Wouter kent.
Die agenten overdonderden haar zo compleet, dat ik blij was dat ik echt zeker wist dat zij het nog was. Als je je hierin zou vergissen, zou iemand je dat echt niet vergeven, en ik mezelf ook niet.

Ach ja, na deze zoete wraak, mee naar het bureau, aanklacht gedaan, was eigenlijk nog best lachen daar, want die agenten en dat medewerkend personeel hebben een apart gevoel voor humor. Ik barstte in alle ontspannenheid nog bijna in schaterlachen uit, toen ik aan dat vriendelijke administratievrouwtje vertelde hoe idioot het was toen ik haar vroeg of ze geen sleutel mistte, nee? oh mooi dan stop ik mijn sleutel eirn, t is toch jouw fiets niet zeg je zelf. 't Olifantje stond er ineens zo plompverloren bij, langs een verlaten kade, met wat wegwerkmateriaal naast zich, haar enige gezelschap kwam zijn fiets terughalen, ja hoe moet je jezelf dan een houding geven? Jezelf verstoppen gaat niet met zo een bips.

Zo, ik vind het prettig om dit even neergetiept te hebben, want het was gisteren echt een rare dag. Ik heb wel lekker geslapen, als was ik helemaal hyperactief en kwam ik pas om half drie in slaap. Om kwart voor vijf was ik weer thuis, en heb ik snel nog wat pasta gegeten, en 's avonds nog met de studenten gerugbyd! Dat is best leuk, die jongens hebben best een goed niveau, al deden ze voor de eerste training na de vakantie wat rustig aan. Ik heb ontdekt waar ik gratis kan krachttrainen, een 20 minuten met de tram, op de fiets heb ik het nog niet geprobeerd. Het is wel nodig om wat te gaan trainen want ik heb de hele zomer niks kunnen doen.

Moraal van dit verhaal: als je aan een fietsslot twijfelt, laat je fiets thuis. Koop een heel dik Roestvrijstalen SCHAKELKETTING-slot of een heel dik Rvs Beugelslot, en géén draadslot, want zelfs de allerdikste draadsloten zijn door te knippen, en rvs kettingsloten en beugelsloten alleen door te slijpen. Neem geen genoegen met een dun kettingslotje, want als ze weer te dun zijn, slijpen ze m met een nagelvijltje nog wel open.
Het is ook goed om zo een AXA wielslotje te hebben want dat zijn enorme krengen, niet open te knippen, en keihard. Daar moet je echt voor gaan zitten met een slijptol, wat je op straat niet gaat doen.
Ik zet mijn fiets dus echt niet meer buiten als er geen enorm slot aan zit.

Bedankt voor het lezen :)
Franse vertaling laat op zich wachten vanwege de omvang.

Salut à tous et à bientot,

Edwin


ps
je ne ferai pas une traduction francaise pour le moment, il faut attendre jusqu'à j'y trouve l'envie et le temps.
En bref, mon vélo a presque été volé par des types obscures, mais je l'ai retrouvé juste à coté où je l'avais mis. Il n'y avait qu'une fille qui disqait que ce n'était pas son vélo et puis je lui ai dit que c' était probablement le mien dans ce cas. J'ai repris mon vélo, ensuite suivi la fille, la police est venu me chercher, et ils ont interpellée cet éléphant. J'ai posé plainte de recel de vol et c'est tout. Je suis content de l'avoir fait comme ça parce aue sinon, cette pute va croire que c'est tout légitime d'aider des putains à voler des vélos.
A +
Niwde